(tijdelijk) afscheid

Twee weken voor ons vertrek begon het afscheid nemen. Op zondagmiddag organiseerden Carlos en Magaly (collega's van Wim) een gezellige middag bij hun thuis waar veel VVOB-collega's en hun kinderen  aanwezig waren.

Ook werden we uitgenodigd om samen met de collega's een avond uit eten te gaan en heeft Wim een leuke afscheidsreceptie op het kantoor gehad.
Zelf hebben we een despedida bij ons in de tuin georganiseerd. Met collega's, vrienden en buren hebben we lekker gegeten en de kindertjes vermaakten zich goed op het springkussen.

 
 
Daarna begon het serieuze werk: de kisten moesten nu echt worden gevuld. Wanneer de kinderen naar de guardaria waren, hadden wij een paar uurtjes om de kasten uit te ruimen en de kisten en koffers in te pakken. Het leek mee te vallen, maar het zijn toch iedere keer de kleine dingetjes die blijven liggen en verplaatst worden en waar je het drukst mee bent...
Janna en Feike gingen vrijdagmorgen voor het laatst naar de guardaria. Feike mocht even een kitten mee om te laten zien. Toen we ze weer ophaalden bleek dat ze een groot afscheid hadden gevierd. Naast de eigen traktatie (uit Nederland), had ook de juf er werk van gemaakt. Erg leuk!

 
Nog even gezellig met Helma sushi gegeten en rond 18.00 werden de kisten opgehaald. Feike vond het geweldig: in het donker in de grote vrachtwagen rondspringen. Hij vertelde de mannen waar de spullen naartoe moesten: mi abuelo (mijn opa).

Zaterdag werd de verkochte huisraad opgehaald en vonden we eindelijk een nieuw baasje voor Poes. Wat een ontzettende opluchting en wat fijn dat ze ook een goed plekje heeft! Rond 12 uur hadden we het huis leeg en schoon en 20 minuten later stonden er al weer dozen: de nieuwe bewoners Anneleen, Stijn en Kasper waren er!

 
 
Wij hebben de laatste 2 nachten bij Max en Carmen gelogeerd. Konden we onze koffers nog eens inpakken en rustig de laatste zaken regelen.
Zondagmiddag een laatste lunch bij Lies in de tuin en 's avonds een gezellige thee bij Max en Carmen met familie. Nog even langs Stijn en Anneleen om afscheid te nemen en toen proberen te gaan slapen. De kinderen waren erg onrustig (Feike was wat ziek) en dus een paar keer wakker geweest. Voor de wekker om 3.30 ging, waren de kinderen in diepe slaap, maar Wim en ik waren al wakker. Een snel ontbijtje en om iets voor 4 kwamen Mireya, Armando en de meiden om ons samen met Carmen uit te zwaaien. Dit zijn de moeilijke momenten...
Max bracht ons naar het vliegveld. Het was nog lekker vroeg en we konden lekker doorrijden.
Raar idee om weer zoveel mensen achter te laten en te weten dat je ze een tijd niet gaat zien. Gelukkig kunnen we nu zeggen: tot in december!!