Collega en vriendin Evelien vertelde dat ze een vakantie aan de kust gepland had met haar gezin en dat wanneer we zin hadden we wel samen konden gaan. Dat gedeelte van het land kenden we nog niet en het leek ons leuk om een deel van de vakantie samen te vieren. Vorige week zaterdag hebben we dus de auto volgeladen (hoe krijgen mensen met een kleine auto alles mee?) en zijn in zuid-westelijke richting gereden. De weg was prima en de kinderen hielden het ook goed vol op de achterbank. We hebben de eerste nacht in Bahia de Caraquez geslapen. De temperatuur was onderweg al aardig opgelopen en aan de kust was het aangenaam door het briesje. In een oud spaans-koloniaal hotel vonden we een kamer voor een redelijke prijs. Na een cocktail en vers sap zijn we met zijn allen naar het strand gegaan. Plan was om even pootje te baden en een strandwandelingetje te maken. Feike was echter al snel helemaal doorweekt en van lopen is het niet gekomen, Feike vond het water en de golven te leuk...
Zondag zijn we doorgereden naar Curia, een klein dorp vlakbij het surfparadijs Manabita. Daar hadden we een vakantiehuis gehuurd. Het was een supermooi huis op 5 minuten lopen van de zee en we konden vanuit onze slaapkamer de zee zien.
Hier hebben we een paar heerlijk ontspannen dagen gehad. Het weer was eigenlijk perfect voor ons: niet te warm en veel bewolking ;-). We zijn een aantal keer naar het dorp geweest, dat is echt een wereldje op zich. Alle backpackers en surfers leken zich hier verzameld te hebben. Leuke was dat er daardoor veel leuke betaalbare restaurantjes, cafés en hostals waren. Er heerste een ontspannen vakantie sfeer. Wim heeft een ochtend surfles gehad, had hij de dagen erna ook nog plezier van: spierpijn en schaafwondjes. De les begon met wat theorie en daarna samen met de docent de zee in. Wim heeft geleerd om op de plank te staan en heeft een aantal echte golven gepakt! Ondertussen zwommen de walvissen op nog geen 200 meter afstand langs. Erg bijzonder!
Feike kon zich in en om het huisje goed vermaken, maar de zee en het strand waren toch wel favoriet. Zonder angst liep hij het water in en wat een plezier als de golven over hem heen spoelden.
Donderdag zijn we doorgereden naar Mandala in Puerto Lopez. Hier waren Evelien, Marc en de kinderen ook. De hosteria is echt supermooi en leuk. Het lijkt een grote tuin met heel veel planten en bloemen waar verschillende kamers gebouwd zijn. Ook is er een mooi en goed restaurantje bij waar we die dagen het ontbijt en avondeten gegeten hebben. Feike vermaakte zich goed met de andere kinderen en gelukkig is de hosteria erg kindvriendelijk (het leukst is het om achter elkaar aan te rennen door het restaurant en over het terras). We zijn een ochtend naar Agua Blanca geweest. Hier was een archeologische plek van een oude indianenstam en een stinkende modderbron. Je kon in die bron zwemmen en je insmeren met de modder. Dit zou goed zijn voor de huid.
Zaterdag hebben we het lekker rustig aangedaan. We zijn het dorp ingelopen en hebben bij een lokaal strandtentje vers sap gedronken. Met de lokale taxi (motor met een zitje achterop) zijn we weer teruggereden. Terwijl Feike en Janna lagen te slapen, hebben wij onze boeken uitgelezen en wild gespot in de tuin:
Zondag hebben we na het ontbijt de auto weer ingepakt en zijn we naar huis gereden. Het was een lange rit waarin Feike 3 keer moest overgeven door de vele bochten en gaten in de weg. Gelukkig had hij er niet al te veel last van en als hij weer droog naast de auto stond had hij al weer praatjes.
Het was een superleuke vakantie, maar wat is het toch fijn om na zo’n rit onder je eigen douche te kunnen stappen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten