Casa nueva

Vorig weekend was het dan zover: we kregen

de sleutel van ons nieuwe huis! Om 9 uur hadden we de afspraak met onze huisbaas. Het is wat oudere man die de zaken waarneemt voor zijn zoon die momenteel in Italië woont. Het huurcontract is voor een jaar, maar pa wist te vertellen dat zijn zoon waarschijnlijk gaat verhuizen naar Washington (werkt voor de Wereldbank) en zijn huis de komende tijd dus niet nodig zal hebben. Samen even het hele huis doorgelopen en hoewel we afgesproken hadden het zonder meubels te huren (daar vroegen ze, volgens ons, te veel geld voor), lijkt het nu toch wel heel erg leeg….

Ons huis heeft net een andere indeling dan de buurhuizen, de eigenares is nml architect en heeft haar eigen ideetjes uitgevoerd. Zo zijn er ook wat niet alledaagse elementen in dit huis te vinden zoals een gordijntje op de wc tussen de pot en de wastafel (?!), veel ingebouwde (inloop)kasten in plaats van een extra slaapkamer en een glazen douchewand en geen standaard gordijnen. De geïmporteerde Japanse rijstpapieren-schuifdeuren hebben we maar weg laten halen, de kans dat deze van dichterbij onderzocht gaan worden (met vieze handjes en/of iets scherps) leek ons te groot…

We hebben een ruime keuken met een mooi hoog aanrecht (onze hulp heeft een opstapje nodig om het servies in de keukenkastjes te zetten), een soort eetkamer met een enorm dakraam wat zorgt voor lekker veel licht en een ruime woonkamer met uitzicht op de vallei.

Onze slaapkamer is boven de woonkamer, dus ook vanuit ons bed kunnen we de groene vallei zien, erg mooi. Feike krijgt zijn eigen kamer en heeft een badkamer met bad, wij een met een douche (zo’n mega stort-douche, alleen zit er niet veel druk op het water en hebben wij de truc van langer dan 3 minuten achter elkaar met warm water douchen nog niet ontdekt). En wat de nichtjes van de huisbaas erg mooi vonden: een echte inloopkast voor de kleren. In één van de kasten hing de draaicarrousel voor stropdassen er wat zielig bij. Die heb ik weer gemaakt en al Wims stropdassen eraan gehangen (z’n riem ook maar, anders leek t zo leeg :-). Nu kan hij ’s ochtends op de knop drukken en dat ding laten draaien tot de goede vooraan hangt ;-)

Kasten en wc’s (4!) dus in overvloed. De tuin die wordt onderhouden delen we met de 12 buurhuizen en de flat met appartementen die ook op het terrein staat. Er is een klein speeltuintje, een grote trampoline en een voetbalveldje. Er zijn hier veel kinderen in de leeftijd van 0 tot 10. Veel leven buiten dus en Feike vindt het leuk om bij de andere kleine kindjes te zijn.

Erg veilig is het hier ook: niemand komt ongezien het terrein op, je moet eerst langs een portier die in een soort loge zit (kom je dus niet zo bij), hij kan de poorten voor onszelf en bezoek openen.