Op weg naar de bekendste wijnstreek van Argentinië en misschien wel van heel Zuid Amerika. Na even zoeken, vinden we ons huis voor de komende 14 dagen in Chacras de Coria, een klein dorp ten zuiden van de stad Mendoza. Het gebied van de Malbec, maar ook van de Bonarda leren we. Omdat we hier wat langer zijn, merken we dat we nog meer in de vakantiemodus komen. We hebben de tijd en voelen niet de druk om meteen van alles en nog wat te gaan bezoeken. De warmte van de eerste dagen speelt hier waarschijnlijk ook een rol in. Op donderdag maken we kennis met de (hier) beroemde El Zonda. Een warme wind die aanvoelt alsof je voor een fohn staat. Het is inmiddels 40C en de wind brengt dus geen verkoeling. We lezen dat wanneer deze wind gaat liggen, het dan erg af zal koelen. We kunnen het ons niet goed voorstellen, maar inderdaad, de twee dagen erna kunnen we lange kleren aan: wat fijn!
We huren fietsen voor een week, moeten wel een paar keer terug naar het verhuurbedrijf want de stoeltjes staan zo scheef dat we bang zijn om de kinderen onderweg te verliezen. Ook de riempjes om ze vast te zetten zijn veel te kort. We weten inmiddels wel dat onze kinderen groot zijn, maar dit lijkt wat overdreven. De fietsenmeneer begint eerst uit te leggen dat het niet anders kan, maar gaat dan toch aan de slag. Na een uur hebben we fietsen met zitjes waar de kinderen lekker in kunnen zitten.
 |
| Eerst rechts en dan links heit! |
 |
| Het is moeilijk voor te stellen met al het groen om ons heen, maar we zitten eigenlijk midden in woestijnachtig gebied. Door het (smelt)water van de omliggende bergen goed te herleiden, is er nu altijd water in Mendoza. |
Feike ziet aan de overkant van de straat een kinderdagverblijf en vraagt wanneer hij weer naar school gaat. We vragen wat rond en de kinderen zijn, voor de tijd dat we in Mendoza zijn, welkom bij Jardin Clown. Het ziet er allemaal erg professioneel uit en de leidsters zijn supervriendelijk en erg flexibel. Na twee wendagen, draaien de kinderen een weekje van 9.30 tot 12.30 mee in het ritme van het centrum. Feike valt met zijn neus in de boter, de tweede dag is er een klasgenootje jarig en wordt dit groots gevierd. Met geknoopte ballonnen, een geverfde spin op zijn hand en een snoepzakje komt hij vrolijk naar buiten. Maandag heeft hij een snor, een halsdoek een werkje over mate. Ze hebben het gehad over de tradities van Argentinië. Feike heeft toen ook mate geproefd (soort thee) maar vertelde dat hij dit toch niet helemaal zo lekker vond. De kinderen vermaken zich goed op 'school' en wij genieten ook van deze uurtjes: koffiedrinken op het terras, rustig boodschappen doen, een stuk fietsen of naar een museum.



 |
| 'ons terras': café con leche y media lunas |
 |
| museum moderne kunst |
In deze weken bezoeken we verschillende wijngaarden:
Bij
Pulmary worden we erg hartelijk ontvangen. In de leuke tuin krijgen we een glas wij terwijl we wachten op de tour. De kinderen vermaken zich goed met het kleine tuinmeubilair, een flesje drinken en de meneer van de wijn. Dit wijnhuis verscheept veel naar Europa, via Amsterdam, dus misschien kennen jullie het?
Bij
Altavista doen we eerst de tour met een proeverij in een van de oude opslagtanks die nu omgebouwd is in een bar. Daarna picknicken we in de tuin. Superleuk!
Clos de Chacras
De bodega ligt net buiten de dorpskern. We krijgen een uitgebreide rondleiding en zien voor het eerst druivenplanten ingepakt op het land staan. Beschermd tegen wind en hagel. Erg leuk dat je bij elke wijngaard weer nieuwe informatie krijgt. Na de uitgebreide tour konden we kiezen welke wijnen we wilden proeven.
Bodega Filosofos
Hier eens een keer geen tour, maar wel een lekkere maaltijd met eigen wijnen van Vina el Cerno (Maipu). Met een fles Utopia gaan we weer naar huis.
 |
| De druiven beginnen te groeien |
In Maipu, wat meer naar het noordwesten, worden naast druiven ook olijven verbouwd. We bezoeken
Entre Olivas en krijgen daar samen met een stel uit Londen een tour. We leren dat er maar één Argentijnse olijf (Arauco) is en dat de andere soorten geïmporteerd zijn. Ook horen we nog eens hoe dat ook al weer zat met eerste en koude persing. Verder lijkt het proces simpel: 10 kilo olijven geeft 1 liter olie ;-)
 |
| Olijven boven erin, de olie stroomt er rechtsonder weer uit |
Volgende stop: provincie Cordoba.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten