Na maanden van voorpret, mails en (skype)gesprekken was het dan dan zover: Wim kon een auto vol familie van het vliegveld halen. Ze kwamen midden in de nacht aan, dus de volgende morgen konden ze pas goed zien waar ze waren. Lekker koffiedrinken in de tuin en toen op verkenning over het terrein. En ja, de meiden kunnen nu op school vertellen dat er echt een lama in de tuin staat!
We zijn eerst een paar dagen bij huis gebleven met wat site-seeing in de stad voordat we het land introkken. We konden de auto lenen van een vriendin die op vakantie naar Belgie was, erg luxe dus!
Eerst gingen we naar Hakuna Matata, waar we aan het rand van het oerwoud feestelijk het oude jaar uitluidden en het nieuwe begonnen. We waren er al een paar keer eerder geweest, het blijft een leuke plek: lekker eten, leuke wandeltochten op het terrein en daarna heerlijk het zwembad in!
Over een onverharde en erg hobbelige weg gingen we 2 dagen later het oerwoud in. Om in de lodge te komen moesten we 10 minuten met de boot. Feike kwam weer terug in de sinterklaasstemming en had het alleen nog maar over de stoomboot… Een erg leuke logde, maar wel zoveel steekbeestjes dat de lange kleren moesten aanblijven. Helaas zijn de insecten toch nog slimmer/sneller en zaten met name Ymelda en ik onder de jeukende bulten.
Ook hier zijn wandelpaden. Met laarzen liepen we in colonne door het woud. Hier en daar wat glad en modderig, maar dat verhoogt het natuurgevoel alleen maar ;-) We kwamen uit bij Amazoonico, een opvangplek voor dieren uit de amazone. Een vrijwilliger leidde ons er rond en vertelde over de dieren die we zagen. Terug gingen we lekker met de boot.
Terwijl wij ons die middag rustig hebben gehouden, trok de rest van de groep naar de overkant van de rivier. Ze gingen op bezoek bij een indianenfamilie. Vol verhalen en met geschminkte gezichten kwamen ze weer terug. Tijd om de kindertjes in het zwembadje te zetten. De mannen namen een duik in de rivier.
Koud was het nog niet, maar rond etenstijd werd er een vuur in de lodge gestookt en ook de kaarsen gingen aan. Gezellig maar ook handig: er was nml geen elektriciteit. Met een drankje, gitaar en (Nederlandse) liedjes was het al snel erg gezellig.
Na twee dagen was het voor de meesten van ons ook wel weer tijd om te gaan. Janna heeft zich heel goed gehouden, maar bij mama drinken in die plakkerige warmte is niet helemaal ideaal, vooral als je je kleren ook nog niet uitmag… Op naar het volgende adres: Rioverde.
Hier was het iets koeler, maar nog steeds aangenaam. Het was een hostal waar we eerder zijn geweest en waar we de ‘ontberingen’ van afgelopen dagen snel vergaten. Het warme bubbelbad, de cajons en massages hielpen goed hierbij. Een dagje Banos, met een lunch in het café met uitzicht op de stad, mocht natuurlijk niet ontbreken.
Weer in Conocoto hebben we de 8e verjaardag van Yvana gevierd. Compleet met een versierde stoel, taart en een middag in het lunapark. De meiden en Feike hebben zich prima vermaakt in de botsauto’s, draaimolen, achtbaan etc. maar het mooiste kwam het laatst: op de trampoline in een tuigje aan elastieken. Feike voelde zich ‘Teigetje’
Op zaterdag moesten we natuurlijk naar Otavalo waar niet alleen de kleurige koopwaar maar ook de handelaren het bekijken waard zijn. Yvana was soms even groot als de volwassen vrouwen daar! Bepakt met souvenirs gingen we naar Lago del San Pablo waar we een gezellige avond hadden. Het ontbijtbuffet op zondagmorgen was een feestelijke start van Ramons verjaardag, die we ‘s middags thuis dansend op mexicaanse klanken en met het eten van megagrote pizzas hebben afgesloten.
De laatste dagen waren we thuis en hebben we wat dingen in de buurt bekeken. De kinderen mochten in een badje in de tuin en zo was de vakantie alweer voorbij. De eerste dagen na de uittocht voelde het huis erg leeg, maar ook dat went weer snel… Feike weet dat iedereen weer met het vliegtuig naar Nederland is, maar heeft het nog regelmatig over zijn nichtjes.
zondag 22 januari 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)







Geen opmerkingen:
Een reactie posten