Het eerste weekend van maart was het hier ook carnaval. Omdat maandag en dinsdag vrije dagen waren, was het een mooie gelegenheid om er weer eens op uit te trekken. Samen met 2 collega’s van Wim en hun partners/kinderen zijn we op zaterdag vertrokken. Lekker vroeg (6 uur) want de voorspellingen waren dat veel mensen Quito zouden gaan verlaten.
Het bleek een goede beslissing, we zijn zonder files naar Patate gereden. Hier waren we een paar weken geleden ook al met Anton en Jose. Patate is een klein dorp dat wat lager ligt en een zacht klimaat heeft. Terwijl de mensen in Quito met paraplus tegen de regen over straat gingen, trokken wij bij aankomst snel wat luchtiger kleding aan! We hadden een beetje een Duits/Oostenrijks gevoel daar: bergen, vakwerkhuisjes en een wijngaard.
‘s Middags lekker gezwommen, naar het dorp voor een ijsje en voor het eten een fles lekkere bubbelwijn die onze medereizigers hadden geregeld om onze verjaardagen (alvast) te vieren. Erg leuk allemaal.
Zondag zijn we naar Rio Verde gegaan. We waren nog maar even onderweg toen we met een enorme knal ineens een enorme lading water op de vooruit kregen. Een beetje beduusd en erg geschrokken (Jolanda) reden we verder. We reden al snel de file in, dus toen onze voorganger keerde voor een alternatieve route, zijn we hem gevolgd. Deze route was ook nog eens erg mooi. Onze voorganger reed een pick-up vol passagiers. We vroegen ons heel even af waarom ze opeens onder een stuk landplastic gingen zitten, maar dat werd al snel duidelijk: We kwamen langs verschillende kleine dorpjes waar kinderen maar ook volwassenen zich op strategische plekken hadden opgesteld. Als er dan een (open) auto langskwam, gooiden ze met water, soms een emmer vol!
Zo wordt carnaval hier dus gevierd: door elkaar, en vooral ook vreemden, nat te gooien. Ook worden er busjes schuim verkocht waar vooral de kinderen mee spuiten. Ziet er erg grappig uit en droogt gewoon weer op. Feike kon er dit jaar nog niet zoveel mee, maar als hij volgend jaar weet hoe zo’n spuitbus werkt…..
Boven Banos hebben we in ons favoriete Cafe del Cielo met uitzicht over Banos geluncht. Een mooi plekje met lekker eten en vriendelijk personeel. Via een weg met een aantal tunnels kwamen we in Rio Verde waar we een erg leuk hostal hadden geboekt. De kinderen hebben zich goed vermaakt met de pratende papagaaien, muziekinstrumenten en natuurlijk het zwembad. Maandag zijn we met zijn allen naar een grote waterval gelopen. Die was echt imposant, met veel geweld knalde het water de diepte in. Ook wij bleken een bezienswaardigheid: De jongetjes in de rugzakken op de ruggen van hun vaders zijn erg vaak gefotografeerd.
In het hostal werden de cajons opgestookt: een soort privé-stoombad dat doet denken aan Donald Duck-verhaaltjes). Ik ben er uiteindelijk toch niet ingegaan, ze raadden het af tijdens de zwangerschap. Zo voel je je als je erin zit ;-)
Stijn heeft die avond heerlijk pannenkoeken gebakken en had echte Belgische siroop (peren/appelstroop) bij zich. Feike lustte die ook wel ;-)
Dinsdag na het ontbijt (met pannenkoeken...) de auto’s weer ingepakt en via een andere route naar huis gereden. We dachten dat dit wat rustiger zou zijn en hebben gelukkig geen files gehad. Wel erg mooie uitzichten en een heel andere natuur dan op de heenweg.




Geen opmerkingen:
Een reactie posten